Citroeninkt wordt veel gelezen door leerlingen en dat snap ik wel. Het is een prima boek, maar ik vind het niet zo origineel. Het doet nogal denken aan De garnalenpelster van Nilgün Yerli, De weekendmiljonair van Abdelkader Benali of De weg naar het noorden van Naima El Bezaz).
Op zich schrijft Sharifi leuk en toegankelijk en de cultuurbotsing komt op allerlei interessante manieren terug, zoals het benoemen van allerlei Westerse producten. Maar het verhaal blijft ook niet echt hangen. Niet vlak na het lezen en ook wat langer na het lezen niet. Een aardig boek, maar binnen dit genre is er dus beter.
Beoordeling: 
