Beoordeling: 
Ik kan mij herinneren dat ik in mijn jeugd Never say never again heb gezien. Toen ik dus Thunderball ging kijken, viel mij op dat ik het verhaal herkende, maar dat er ook dingen anders waren. Of eerder andersom: er viel mij op dat er dingen anders waren en na wat zoeken kwam ik erachter dat ik dus Never say never again gezien moet hebben in plaats van Thunderball.
De historie van de James Bondfilms is een wonderlijke. Zo heb ik Casino Royal nog nooit gezien, ook al zijn er drie versies van. Maar goed, in dit stuk wil ik het eigenlijk alleen over Thunderball hebben.
Deze vierde James Bond is een leuke en over het algemeen spannende film. Hij is echter wel wat te lang en daardoor wat te traag geworden. Dat schijnen meer mensen te vinden (Peary, Danny (1986). Guide for the Film Fanatic (Simon & Schuster) p.435). James Bond voelt zich als een vis in het water, maar blijft daardoor soms wel erg lang rondzwemmen zonder ogenschijnlijk doel. Het lijk Nemo wel!
